Grupa docelowa: dzieci w wieku 6-11 lat

Ćwiczymy w wygodnym ubraniu.

Potrzebna jest nieduża przestrzeń, balony, muzyka, kartki i kredki. Zajęcia można też

przeprowadzić na dworze.

Dzikie ciało

Muzyka: „Happy” Pharrell Williams

Instrukcja: „Wyobraźmy sobie, że mamy dzikie ciała. Najpierw mamy dzikie ręce, potem:

dzikie nogi, dzikie brzuchy i biodra, dzikie głowy, dzikie twarze. Na koniec mamy dzikie

całe ciało”.

Opis: Poszczególne części ciała maja poruszać się w aktywny sposób. Można nimi

wymachiwać w przód, tył, do boku. W przypadku rąk i nóg, mogą one wykonywać

jednocześnie te same ruchy lub ich aktywność może być od siebie odseparowana. Jeśli

grupa wymaga podpowiedzi, co może robić z ciałem, można im pomóc, wymieniając po

kolei ruch, np. przenosimy obie ręce do przodu, do góry, do tyłu; lewa ręka w górze, prawa

do boku, itp.

Zabawa balonami

a) Dzieci otrzymują po nadmuchanym balonie. Grupa chodzi i każdy odbija swój balon.

b) Grupa odbija wspólnie wszystkie balony, tak aby żaden nie dotknął podłogi.

c) Grupa ustawia się przy jednej ze ścian pomieszczenia w jednej linii. Na wyciągniętej ręce

(prosta ręka i płaska dłoń) każdy trzyma swój balon. Na znak, każdy idzie do przeciwległej

ściany, utrzymując balon na dłoni, tak aby nie spadł.

d) Po dotarciu do przeciwległej ściany grupa idzie tyłem. Balon znajduje się na tej samej lub

na drugiej ręce, w zależności od możliwości grupy.

e) Grupa stoi w jednej linii. Zadanie polega na tym, aby przejść przez pomieszczenie z

balonem umieszczonym na głowie, tak aby nie spadł.

Figury pełne złości

Instrukcja: „Znajdźcie trochę wolnego miejsca dla siebie, policzę do 5 i wy przemienicie się

w figury pełne złości, znów policzę do 5 i zaczniecie się poruszać i pokazywać swoją figurę

pełną złości innym osobom; możecie ze sobą w tej złości porozmawiać, pokazać ją sobie

nawzajem. Jest kilka ważnych zasad: nie dotykamy nikogo, nie krzyczymy i nie biegamy.

Możemy warczeć, ujadać lub prychać jak psy i koty, kiedy ostrzegają innych, że coś się im

nie podoba”.

Gdzie się mieści moja złość?

Instrukcja: „Znów znajdźcie trochę wolnego miejsca dla siebie. Usiądźcie, zamknijcie oczy

i poczujcie swoje ciało od stóp do głowy. Gdzie się mieści złość u każdego z Was? Może

czujecie ją w brzuchu, a może w gardle, w dłoniach, ramionach, a może w ustach?”

Pytamy każde dziecko, gdzie odczuwa swoją złość.

Rozmowa

Rozmawiamy z grupą – odpowiadamy na pytanie: Co robisz, kiedy jest Ci źle?

Co można zrobić, kiedy czuje się złość?

Wraz z dziećmi wykonujemy asany pokazujące, w jaki sposób można zachowywać się w

sytuacji odczuwania złości.

Kiedy czuje się złość, można:

- zaryczeć na kogoś – pozycja lwa,

- schować się – pozycja dziecka,

- być silnym i spokojnym – pozycja wojownika II,

- krążyć wokół, milczeć i groźnie patrzeć na wszystkich wokół jak rekin – pozycja „rekina”

(leżenie na brzuchu, wyprostowane ręce splecione na plecach; podnosimy ręce tworząc „płetwę

rekina”, podnosimy głowę),

- straszyć kogoś – pozycja „potwora morskiego” (leżenie na brzuchu; podnosimy ręce i łapiemy się

za uszy, podnosimy głowę; łokcie nie dotykają podłogi),

- wierzgać nogami jak królik (dłonie i stopy na podłodze; wykonujemy niewysokie podskoki

nogami, szybko podnosząc najpierw jedną nogę, potem drugą),

- syczeć na kogoś – pozycja sfinksa (w tej pozycji syczymy),

- zamknąć się w sobie – pozycja żółwia (w siadzie łączymy stopy, kolana na zewnątrz; dłonie

kładziemy do środka i przekładamy je pod łydkami; jeśli to możliwe, opieramy łokcie na podłodze;

głowę przyciągamy do stóp),

- iść porąbać drewno – pozycja drwala (Kashtha Takshanasana; w pozycji stojącej, z szeroko

rozstawionymi nogami, splatamy dłonie przed sobą i wykonujemy ruch z góry na dół, jakbyśmy

rąbali drewno).

Relaksacja

Muzyka: Anna Maria Jopek „Noce nad rzeką”

Instrukcja: „Połóżcie się wygodnie i zamknijcie oczy. Każdy z nas ma w sobie silny głos,

głos wewnętrznej siły, który często podpowiada nam, co zrobić, jak się zachować, także

kiedy czujemy się źle, jesteśmy smutni lub przestraszeni, żebyśmy czuli się dobrze i żeby

inni czuli się dobrze z nami. Poszukajcie tego silnego głosu w sobie. Gdzie on się znajduje?

W którym miejscu w swoim ciele go odczuwacie? Czy ten głos jest wysoki, czy niski? Czy

jest głośny, czy cichy? Czy ten głos przypomina głos kogoś, kogo znasz? Co mówi Twój

głos? Co możesz zrobić, żeby usłyszeć ten głos, kiedy jesteś zła/y lub smutna/y? Kiedy

potrzebujesz swojego silnego głosu?”

Wizualizacja

Instrukcja: „A teraz otwórzcie oczy i narysujcie samych siebie pełnych siły i spokoju”.